Znaczenia jakie przypisujemy konkretnym miejscom czy obiektom nie są trwałe. Postrzeganie przestrzeni publicznej podlega nieustannym przewartościowaniom. Przemiany mogą mieć różnorodny charakter i natężenie. Utrata prestiżu czy podniesienie rangi to standardowe przypadki. Rejestrowanie tych przemian może być ciekawym doświadczeniem dla fotografa.. Upływ czasu osłabia i zaciera sens zbiorowych wyobrażeń przypisywanych danemu miejscu. Nowe znaczenia wypierają stare. Często zmienia się funkcja i sposób użytkowania miejsca uniemożliwiając odczytanie pierwotnego kontekstu.

Póki co nie mam możliwości sfotografowania stanu świadomości pojedynczej osoby czy zbiorowości. Można jednak spróbować rejestrować materialne ślady ludzkiej aktywności które związane są z praktykami społecznymi realizowanymi w danym miejscu. Dokumentując ślady sposobu wykorzystania przestrzeni , można próbować rekonstruować przeświadczenia i przekonania (sensy) jakie nadają jej użytkownicy . Nie są to twarde dane. Jedynie “wizualne intuicje“, pomocne w na przykład w próbie rekonstrukcji “ specyfiki miejsca” i próbie odpowiedzi na pytanie dlaczego TO MIEJSCE posiada określony status czy przypisywana jest mu konkretna symboliczna wartość.

Być może da się uchwycić relację między światem widzianym a wyobrażonym. Nasze własne osobiste i subiektywne odczucie przestrzeni możemy próbować utrwalić na jakimkolwiek nośniku. Fotografia jest jedną z wielu możliwości. Trwają spory o wartość naukową (moc wyjaśniania) wizualnej informacji. Specyficzne właściwości fotografii nie dają jednoznacznej odpowiedzi co do przydatności mechanicznego zapisu w procesie poznania . I tak na końcu zawsze pozostaje proste pytanie.